To nie jest kraj dla SAMOTNYCH MATEK

OGŁOSZENIE MATRYMONIALNE

PILNE! Do jutra MUSZĘ ZNALEŹĆ MĘŻA! Bo to się okazuje najbardziej opłacalne w naszym kraju. Bez męża ani rusz. Kiedy wylądowałam sama z dziećmi (sztuk trzy), żeby je ogarnąć, rzuciłam pracę, zostałam pełnoetatową Matką, kurwa, Polką. I teraz ze względu na to, że podpisałam umowę z wydawnictwem w sprawie przyszłych tantiem za książkę, którą wreszcie kiedyś mam wydać, wyrejestrowano mnie z PUP. Spadłam niżej niż myślałam, że się da. Niżej niż bezrobotna. Moim zdaniem bezprawnie i bezsensownie, bo to nie jest umowa o pracę, ale chuj z tym, już mi się znudziło być bezrobotną żebraczką o łaskę państwa o podstawowe ubezpieczenie zdrowotne. Powiedziano mi o tym w czwartek, że tak zdecydowano po miesięcznym zastanawianiu sie nad tą jakże skomplikowaną sytuacją 😉 – nie mam nawet jak się odwołać, bo pismo przyjdzie później niż utracę ubezpieczenie. Jutro mój ostatni dzień ubezpieczenia w NFZ, od wtorku będę się świeciła na czerwono paniom w rejestracji. Mam ochotę zaszaleć i zaliczyć wszystkich lekarzy jakich zdołam w dniu jutrzejszym, tak na odchodne (w przenośni znaczy się. Chociaż może realnie też bym może i chciała, po długim okresie posuchy). Może przejadę się na SOR symulując skręconą kostkę, albo powiem prawdę, że niedawno złamałam serce i teraz bardziej mnie boli niż zazwyczaj. Już nie mam smutku, ani złości. Czuję tylko takie chujowe poczucie beznadziei łamane na świadomość występowania w komedii polskiej rzeczywistości, którą niektórzy nazywają polskim gównem. Z przyjemnością opowiedziałabym moje story nawet w TVN (zawsze o tym marzyłam, żeby zaistnieć, ale nigdy nie sądziłam, że mogę zaświecić jako zjebana bezrobotna, wyrzucona z systemu ubezpieczeń, światełkiem jaskrawym dla innych takich Matek, kurwa, Polek, żeby je rozweselić) u Marcin Prokop najlepiej, mojej platonicznej miłości, bo w inną miłość już nie wierzę. (Zaznaczam, że kocham go miłością nieerotyczną, siostrzaną wręcz, z pełną świadomością, że kochając go, kocham też i jego żonę, bo mam dużo miłości w sobie i nie przeszkadzają mi takie uczuciowe pakiety). Pragnę pomóc innym laskom w moim położeniu poczuć się lepiej, powiedzieć to, o czym nie wypada, bo to jest jak przyznać się do swojej chujowości. Ale trzeba to głośno mówić, zanim nabierzemy całe rzesze Ukrainek, które teraz do nas przybyły, i mogą myśleć, że nasz kraj się o nas troszczy, bo na razie są ubezpieczone i bez problemu mogą zarabiać na czarno za całkiem fajną kasę, i myślą że troska obywatelska, to troska państwowa. Nie, ten zew serc to zew osobisty naszych obywateli, tych, którzy pamiętają opowieści naszych rodzin o pomocy nam w czasie drugiej wojny światowej i czujemy, że trzeba pomóc innym, których teraz pokrzywdził los. To nie nasz kraj daje im poczucie bezpieczeństwa i troski, ale my jako obywatele. A warto, żeby się dowiedziały, że TO NIE JEST KRAJ DLA SAMOTNYCH MATEK. Kocham Polskę, ale też ją nienawidzę. Za to, że straciłam w tym kraju godność. Nie stać mnie na ubezpieczenie 550 zł miesięcznie – jeśli chcę zarabiać z umów o dzieło z pisania, muszę dopłacać do tego biznesu. Nie opłaca się mi też dymać do byle jakiej pracy po minimum krajowe, bo chociaż przed dziećmi zarabiałam dużo więcej, to po każdym dziecku muszę zaczynać na nowo. A za te minimum nie załatwię opieki dla dzieci, a nie mam nikogo do pomocy, żadnej rodziny, która rano zrobi kanapki i zaprowadzi je do szkoły, albo na zajęcia dodatkowe, podczas gdy mnie nie będzie w domu 10 godzin minimum. Próbowałam pracować i ogarniać potomstwo, ale dla dzieciaków pobyt od 7 do 17 w szkole i przedszkolu, to była męczarnia. I nie o to chodzi, że narzekam. Nie chce mi się narzekać. Nie płaczę też teraz, bo już się dosyć napłakałam. Tak serio to ta sytuacja samotnej matki jest tak bardzo bez wyjścia, i tak bardzo żałosna, że wypada tylko zakasać rękawy i pracować udając, że nie traci się całej kasy na opiekę, i że wychodzi się jak nie na zero, to na minus. Albo pracować na czarno, ale ile tak można czuć, że się jest wyrzutkiem społecznym? No ile?! A męża szukam nie dla miłości, bo w miłość już nie wierzę. Dla miłości żaden facet mnie nie wybierze, mój widok zawsze przysłania trójka moich dzieci, taka nakładka jakby patologiczna, odgraniczająca mnie od rzeczywistości ogarniętych ludzi. Szukam męża tylko dla ubezpieczenia zdrowotnego. Ślub 84 złotych sama stawiam. Zapewniam niezapomniany seks w celu skonsumowania małżeństwa. PROSZĘ TYLKO O POWAŻNE OFERTY, od takich osób, które zaraz nie będą chciały z kim innym się żenić, bo rozwody trochę podrożały i są w chuj stresujące. Już jeden kolega gej mi zaproponował małżeństwo, bo powiedział, że jemu może będzie łatwiej dostać kredyt na mieszkanie, ale boję się, że się państwo doczepi za chwilę, jak go zinwigilują na facebooku, i zrobią dochodzenie dowodzące, że seksu na pewno nie było, i dzieci z tego być nie może, i aż się boję, czy w więzieniu za to nie skończymy, że się żenimy bez celów rozrodczych. Nie to, ze dyskryminuję gejów, nie, ja się tylko boję naszej władzy, więc może ktoś jurny ma ochotę? Może ktoś wizy potrzebuje, albo nie wiem, lubi nosić pierścionki na serdecznym palcu. Bo są przecież w naszym kraju bardzo trendy…

Zdj. Krzanoo Art

Continue Reading