Mało jest numerów telefonu, które warto znać na  pamięć. Ludzie albo zmieniają telefony, ale ludzi…

Myślałam o tym ostatnio, gdy wybierałam numer telefonu do mojej mamy – jeden z nielicznych, które umiem wstukać w klawiaturę telefonu. Gdy kilka razy słyszałam dźwięk zajętości, powoli zaczęłam się wkurzać. No bo ile można siedzieć na telefonie?! Och, ta MAMA!

W końcu przyszło olśnienie:

– Jezusie, toż to mój własny numer telefonu! Pochrzaniło mi się ciutkę!  😀