„(…) I love to read the words you used
These are the things, the things we lost”

Jeśli po SZCZĘŚCIU pozostały tylko radosne słowa kiedyś napisane, to czytanie ich niewymownie boli. Jeśli ciągnie nas do wspomnień, to znaczy, że ciągle coś czujemy. A sami siebie często okłamujemy, że nie. Racjonalizujemy wybory. Szukamy szczęścia dalej, nie wierząc, że to co mieliśmy, to było właśnie SZCZĘŚCIE. Było za blisko, żeby je rozpoznać. A teraz jest za daleko, by je odzyskać 🙁