Ten blog nie jest dla IDEALNYCH :) Jest dla tych, którzy nie godzą się ze stereotypami, i starają się pozostać sobą mimo różnych wymogów społecznych i kulturowych.
Moja pierwszoklasistka z dumą prezentuje mi swoje dzieło.
– Ale co tu jest napisane?
– No że „Klara rządzi” przecież. Co ty mamo, nie widzisz?! – wyraziła zdecydowaną dezaprobatę wobec mojej ignorancji sztuki.
– A no już widzę – śmieję się – Ale gdzie rządzi? W swoim pokoju, w domu, czy gdzie?
– Oj mamo, mamo. No wszędzie przecież! Na całym świecie. Jak królowa.
No przecież.
A gdy Ona będzie nosić Twoje dziecko w swoim łonie,
umrę.
Zostawiając Wam powietrze. (…)
Zostaję przyłapana na robieniu brzuszków przez pięcioletnią entuzjastkę wszystkiego 👧👩🎤
– „Mamo! Mogę liczyć za Ciebie?! Proszę, proszę!” – i zaczyna podniecona odliczać – „raz! dwa! trzy! cztery! pięć! sześć! siedem! osiem! dziewięć! dziesięć!” – jej zapał powoli gaśnie, głos opada, ale liczy dalej – „jedenaście. dwanaście. trzynaście. dwadzieścia!” – rozkręca się na nowo i przyspiesza odliczanie – „dwadzieścia jeden! dwadzieścia dwa! trzydzieści!!! trzydzieści jeden! setka!!! Mamo! Ale jesteś DOBRA! Super, MAMO!!! ŁAŁ,ŁAŁ, ŁAŁ!”.
Nikt nie przebije dzieci w ich pasji i umiejętności motywowania! Nikt! 😄💪 I nigdy nie zrobiłam stu brzuszków w tak szybkim tempie! 
Photo by Caroline Hernandez on Unsplash
Moja siedmiolatka jest bardzo zorganizowana. Patrzyłam wczoraj z podziwem jak się pakuje do szkoły, myśląc o tym, jak bardzo jest już samodzielna.
Zrywam się codziennie z łóżka obudzona prośbą dziecka o podanie mleka. Daję małej to mleko, i parzę sobie kawę i herbatę (zawsze jedną popijam drugą), i tak ciągnę do końca dnia, na kilku nieodłącznych dla mnie tego typu zestawach.