Wyszłam na spacer ze swoimi podopiecznymi. Biegają, szaleją, krzyczą, skaczą. Staram się na to nie patrzeć, żeby zachować stan ZEN mimo wszelkich przeciwności losu do jego osiągnięcia, jakimi są DZIECI 😉

Nagle moje najstarsze dziecię syczy:

-Booooli mnie okoooooooo!!!

Dopytuję:

– Coś ci do niego wpadło?!

– Tak!!! Kij Kornelii!

A ja naiwna spodziewałam się odpowiedzi typu: „Paproch” albo „Mucha” 😀