Zostawiłeś odcisk pocałunku na mojej twarzy.

A nie chciałam,

by ktokolwiek o ciebie pytał.

Bo moje COŚ

to Twoje NIC

Naznaczona Twoją obecnością na moim wielomównym ciele,

udaję, że NIC mi nie jest.

Chociaż jest.

I to bardzo JEST… (…)

Udaję, że nie pamiętam.

Że coś może niechcący.

I dla zabawy.

Tylko że ja się ludźmi nie bawię…

I nie krwawiłabym łzami

na każde pytanie o ten nic nieznaczący,

a jednak tak rzucający się w oczy

nieusuwalny ślad na twarzy…